Arbeidsongeschiktheid
Als de gezondheid het op enig moment geheel of gedeeltelijk laat afweten betekent dat voor veel mensen dat ook hun arbeidssituatie in gevaar komt. Niet alleen bij de eigen werkgever, maar vaak gaat dit om hun gehele arbeidsmarktpositie. De regels die dan gelden voor re-integratie zijn op het oog eenvoudig, zoals re-integratie in het 1e spoor en het 2e spoor. De uitvoering daarvan leidt echter tot tal van uitvoeringsproblemen voor zowel werkgever als werknemer. Zo ontstaan er bijvoorbeeld vaak diepgaande meningsverschillen over adviezen van bedrijfsartsen en deskundigenoordelen door het UWV. Sommige werkgevers worden zelfs horendol van de door het UWV in hun ogen onterecht opgelegde loondoorbetalingsverplichtingen. Werknemers begrijpen niet dat hun forse spanningsklachten niet als ziekte worden aangemerkt.
Belangen van beide partijen bij arbeidsongeschiktheid
De belangen zijn aan beide zijden groot. De werkgever wil het liefst af van de werknemer die vanwege medische arbeidsongeschiktheid niet of aanmerkelijk minder kan presteren voor het bedrijf. De werknemer stevent op zijn beurt af op een gapende financiële kloof in de inkomsten omdat de socialezekerheidswetgeving de afgelopen decennia is versoberd. Het kan er tussen werkgever en werknemer dan snel hard aan toegaan. De kans dat uiteindelijk de rechter eraan te pas moet komen om knopen door te hakken is groot.
De oplossing: kijken naar de toekomst
In dit soort gevallen moet altijd een maatwerkoplossing komen. Ik ben thuis in zowel de regels van het arbeidsrecht als die van het socialezekerheidsrecht. Samen met een netwerk van deskundigen op het medisch en arbeidskundig vlak gaan we op zoek naar een oplossing die voor beide partijen werkt en toekomstbestendig is.
